Volgens de theorie van Kondratieff is de economische winterperiode eind 2000 aangebroken. Dit voorspelt weinig goeds voor het huidige klimaat van de wereldeconomie. Omdat het wereldvalutasysteem gebaseerd is op vertrouwen, is de verwachting dat dit valutasysteem gedurende deze crisis in elkaar zal storten. Kondratieffs theorie voorspelt dan ook een ineenstorting van de ‘US dollar-economie’. Ook zou de euro dit tijdperk niet overleven.
In 1971 werd de dollar losgekoppeld van de goudprijs, waardoor de dollar een fiatmunt werd. Bij een algehele vertrouwensbreuk ten opzichte van de dollar zou de Amerikaanse munt volgens Kondratieffs onheilspellende visie tijdens deze winterperiode moeten gaan vallen. Aangezien de euro voor maar ongeveer 15% goudgedekt is, en dus voor maar liefst 85% uit ‘vertrouwen’ bestaat, zou ook deze munt vatbaar zijn voor een vertrouwensbreuk en dus kandidaat zijn om te verdwijnen.
De dollar staat er momenteel niet al te best voor. De private en publieke schuldenlast van de VS is extreem hoog. Het gevaar hiervan is volgens het Kondratieffprincipe dat deze schuld (in de huidige deflatoire winterperiode) niet kan worden terugbetaald. Daardoor zou daadwerkelijk gestalte gegeven kunnen worden aan een vertrouwensbreuk ten opzichte van de dollar.
Maar ook de euro en ons eigen land kennen de nodige uitdagingen. De enorme uitgaven van Wouter Bos, de garanties aan ING, de injecties bij branchegenoten, de verhoging van de NHG, alsmede het depositogarantiestelsel zouden rampzalige gevolgen kunnen hebben voor de belastingbetaler. Toenemende rentelasten uit hoofde van de sterk toenemende staatsschuld, alsmede de aflossingsbedragen van de ‘BV Nederland’, hangen als een zwaard van Damocles boven het hoofd van de belastingbetaler. Of de dollar en de euro zullen standhouden tijdens deze ‘wintercrisis’ zullen we pas rond 2021, het voorspelde einde van deze winterperiode, weten.
De rente is op weg naar het vriespunt van een barre Kondratieff-winter. Op de lange termijn bezien, is de koersontwikkeling dramatisch. De rente zette in 2008 de dalende trend opnieuw in vanaf een hoogtepunt rond 4,85%. De rente vormde begin dit jaar rond 3,5% een bodem. Dit niveau wordt opnieuw aan een test onderworpen, waaruit blijkt dat beleggers nog altijd risicomijdend zijn.
Nikolai Dimitrievitch Kondratieff
Wie was deze onheilsprofeet eigenlijk? Begin jaren twintig van de vorige eeuw deed de Russische econoom Nikolai Dimitrievitch Kondratieff onderzoek naar de relatie tussen cycli in goederenprijzen en investeringsgedrag. Hij kwam tot het inzicht dat bepaalde golfbewegingen steeds terugkeren. Deze golfbewegingen worden aangeduid met de term Long Wave Cycles. Deze lange economische cycli hebben een duur van tussen de vijftig en zestig jaar, waarbinnen vier subcycli zijn waar te nemen, die Kondratieff aanduidde met de seizoensnamen lente, zomer, herfst en winter.
De lente
De lente wordt met een lengte van tien tot vijftien jaar opbouwfase genoemd. Deze periode wordt gekenmerkt door economisch groei, die voortvloeit uit lichte inflatie van vooral producenten- en consumentenprijzen. Deze periode is winstgevend voor investeerders, vanwege de lage koers-winstverhouding van de bedrijven.
De maatschappij heeft in de voorafgaande winter te kampen gehad met deflatie en daardoor veel productiecapaciteit afgestoten. Nieuwe bedrijven floreren nu dankzij de hogere prijzen op de markt. Logischerwijs daalt de werkloosheid in deze subcyclus. Het is een interessante tijd om te beleggen in effecten en onroerend goed, vanwege de lage waardering daarvan. Vanwege de lichte inflatie stijgen lonen en prijzen en blijft de rente laag. De periode 1949 tot 1966 wordt gezien als de meest recente lenteperiode.
De zomer
De zomer wordt betiteld als consolidatiefase. Deze periode duurt ongeveer vijftien jaar. In deze fase is eerst een toename van de economische groei waar te nemen, waarna het aantal investeringen daalt. De inflatie wordt steeds hoger en de economische groei neemt vervolgens langzaam maar zeker af. Deze combinatie wordt stagflatie genoemd.
Men speculeert op de hogere inflatie door enerzijds aandelen en onroerend goed te kopen en anderzijds de productiecapaciteit van de bedrijven op de hogere inflatie af te stemmen. Hierna wordt de economie getroffen door een zeer zware recessie, waarbij de werkloosheid stijgt, de productiviteit daalt en de inflatie stijgt. De periode 1966 tot 1981 wordt beschouwd als de laatste zomerperiode.
De herfst
Tijdens de herfstperiode (die ongeveer tien jaar duurt), ook wel omschreven als plateaufase, is sprake van economische groei en afnemende inflatie, doordat veel bedrijven concurreren op de internationale markt. Een tweede groeifase breekt aan. Er ontstaat een prijsstijging van onroerend goed en effecten en er is een prijsafname zichtbaar van goederen en edelmetalen. Er wordt een gevaarlijke combinatie van kuddegedrag (vanwege irrationele toekomstverwachtingen) en excessief kredietbeleid in de economie waargenomen.
De private schuld bereikt in deze periode haar hoogtepunt. Hierdoor ontstaat een luchtbel, die in de winterperiode uiteen zal gaan spatten. Een kleine terugval in werkgelegenheid, rentestijging of goederenprijsstijging kan resulteren in betalingsproblemen. Herfstperiodes deden zich voor van 1921 tot 1929 en van 1982 tot 2000.
De winter
De laatste en tevens langste periode (twintig jaar) van de Long Wave Cycles is de winter- of liquidatieperiode. Deze periode breekt aan op het moment dat de luchtbel uit de herfstperiode uiteenspat. Er is op dat moment een plotselinge afname van vermogen zichtbaar (onroerend goed en aandelenkapitaal), gevolgd door deflatie van producenten- en consumentenprijzen.
De belangrijkste kenmerken van deze tijd zijn een groot aantal bedrijfsfaillissementen, een ineenstorting van het economisch systeem (voornamelijk veroorzaakt door de excessieve liquiditeit in de herfstperiode) en een vlucht naar middelen met een vaste waarde (bijvoorbeeld edelmetalen). Financiële middelen verdwijnen, waardoor het krediet ernstig wordt beperkt. Consumenten zijn hierdoor niet meer in staat om geld uit te geven. Het prijsniveau daalt zo snel dat de consumenten aankopen gaan uitstellen, omdat zij weten dat die aankopen snel nog goedkoper zullen gaan worden. Door deflatie en toenemende werkloosheid zal tevens de waarde van de bezittingen verder in waarde zakken. Uiteindelijk wordt het einde ingeluid van een monetair systeem.
De ontevredenheid onder de bevolking die uit deze malaise voortvloeit, kan zelfs ontaarden in gewapende conflicten of revoluties. Op het dieptepunt van de crisis ontstaat er veelal een dieptepunt- of trogoorlog, die bepalend is voor de volgende cyclus. De laatste winterperiode was de periode 1930 tot 1945.
bron: Telegraaf.nl
Loading ...
Aangezien de euro voor maar ongeveer 15% goudgedekt is
Volgens mij is de euro helemaal niet gedekt. Of dacht er iemand dat hij bij inlevering van zijn euro’s bij de centrale bank 15% van de waarde aan goud meekreeg?
Haha, die administrator toch.
Voordat u nu naar een schuilkelder rent, wil ik u er op wijzen dat er geen consensus bestaat over bovenstaande theorie. Volgende keer vertel ik u graag de positieve kant van dit verhaal.
Blijkbaar was er niet genoeg ruimte om ook het laatste stuk van het artikel over te nemen.
@3
goed gezien, knippen en plakken in de artikelen om je punt te maken..lekker bezig adm
Nou ja, dit is eigenlijk een heel mild stukje, vergeleken met het boek van Eric Mecking.
🙂
Leuke laatste zin om weg te laten inderdaad.
Maar stel even dat deze theorie een sterk voorspellend karakter heeft.
Wat betekent dat dan voor hogehuizenprijsminnend aka hypotheekhouders.
Leidt het ineenstorten van de dollar en euro tot hyperinflatie, deflatie?
@2: LOL
@3 @4: Draag deze site ook warm hart toe, maar inderdaad, denk aan je geloofwaardigheid admin. Het gaat erom dat we objectief kunnen vaststellen of er al dan niet een huizenmarkt zeepbel is. Niet om er postuum eentje te creeren met eenzijdige weergave vand e feiten.
Foutje doet de admin wel meermaals.
Wel een mooi verhaal, ik kan me overal in vinden. Onze nieuwe lente en zomer word wel een totaal verschillende als die dat we gekend hebben. Eenvoud zal in de toekomst meer voorkomen dan nu.
cycli’s worden volgens mij ook alsmaar korter. De vorige duurde 50a60jaar, de volgende 45a55j enzoverder…
@1
15% van de reserves van de ECB worden in goud aagehouden ipv in andere valuta.
@Ludwig
Ja dat klopt, maar of die reserves nou de dekking van de euro zijn…
Ha, het ontbreekt de schrijver van het stuk niet aan logisch inzicht!
Op het dieptepunt van de crisis ontstaat er veelal een dieptepunt– of trogoorlog, die bepalend is voor de volgende cyclus.
Op het dieptepunt ontstaat er vaak een dieptepunt.
Geen speld tussen te krijgen.
Ik maak ook wel eens een foutje, maar moest hier toch even om lachen.
het enigste waar ik moeilijk overheen kom, is zijn gebruik van deflatie en inflatie.
Wat nou doemsenario?
http://www.vastgoedmarkt.nl/nieuws/2009/11/23/Huizenprijzen-stijgen-met-2-3-procent.html
@Bob
Er wordt niet bijvermeld of prijzen iedere oktober stijgen tov september, maar je hebt gelijk: het had erger gekund.
@Chantal
Inflatie en deflatie worden door iedereen anders gebruikt. Ik ben het daar ook niet mee eens, maar zo gaat het nou eenmaal.
Ik zei het laatst al:
Oud-minister Gerrit Zalm moet weg als topman van ABN Amro, als de berichten kloppen over zijn functioneren als financieel directeur van de failliet gegane DSB Bank.
http://www.z24.nl/bedrijven/finance/artikel_106548.z24/Bos_laat_Zalm_bungelen_om_DSB.html
Deflatie van huizenprijzen en inflatie van grondstofprijzen.
Ofwel de huizenprijzen en aandelen gaan kelderen en voedsel, energie en andere real assets gaan stijgen.
Goud wordt de grote overwinnaar, omdat er geen schuld of een andere partij tegenover staat.
De Kondratieff cyclus heeft over een veel langere periode gelijk gekregen; elk geldsysteem is aan zijn einde gekomen en dat is een onomstotelijk waarheid.
Blijf allemaal maar lekker hopen dat de huizenprijzen weer naar nieuwe abnormale hoogten gaan stijgen. De goudprijs gaat de huizenprijzen evenaren; ook tien tot twintig keer over de kop.
Een huis is slecht verhandelbaar in de toekomst; een zeer slecht ruil en betaalmiddel en betalen met bakstenen gaat je niet lukken.
Leidt het ineenstorten van de dollar en euro tot hyperinflatie, deflatie?
als we berusten -en daar ziet het naar uit- gebeurt er niets. We zijn geen Zuidamerikanen.
Op het dieptepunt ontstaat er vaak een dieptepunt.
“dieptepuntoorlog” of “trogoorlog”
Een huis is slecht verhandelbaar in de toekomst; een zeer slecht ruil en betaalmiddel en betalen met bakstenen gaat je niet lukken.
pessimisme heet dat. Huizen blijven altijd verhandelbaar.
@19
Mijn fout inderdaad. Gelukkig wel gratis gelachen.
@20
In principe wel, al kan de prijs – zoals altijd met handel – verschillen.
Het grote nadeel van economische theorien is, dat ze zonder uitzondering niet falsificeerbaar zijn.
Kondratieff lult dus ook gewoon maar wat.
Het grote nadeel van economische theorien is, dat ze zonder uitzondering niet falsificeerbaar zijn.
1. Kan je dat toelichten
2. Sinds wanneer geldt dat wat niet falsificeerbaar is, automatisch gelul is?
1 vandaag was vandaag niet gunstig voor Zalm.
Die zou het wel eens niet kunnen gaan overleven.
Zie het voorschot van 15 minuten (op het symposium as vrijdag) van Rienk Kamer maar eens voor de komende , zeg, 10 jaar op rtlz.nl.
Even geen media maar een nuchtere kijk ….
Brrrr….
dit is ook weer een mooie:
http://www.radio1.nl/contents/10437-succesvolle-allochten-voorrang-op-koophuis?autostart=12261
@23
Als een theorie niet falsificeerbaar is kan deze dus nooit getoetst worden op waarheid.
Het kan allemaal wel logisch klinken, eventueel zelfs een correcte voorspelling doen, maar als wetenschap moet het nooit beschouwd worden.
1 Vandaag, wanneer komen met echt financiële journalistiek i.p.v. zich op die sukkel te richten.
@27
Als een theorie niet falsifieerbaar is kan deze dus nooit getoetst worden op waarheid.
Zover was ik nog wel meegekomen.
Nu de echte vraag:
Waarom zijn economische theorieën nooit falsifieerbaar?
@27
Wat is het aan economische theorieën dat maakt dat ze nooit te falsifiëren zijn?
For geinteresseerden in rentestanden: http://globaleconomicanalysis.blogspot.com/2009/11/nearly-1-in-4-borrowers-is-underwater.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+MishsGlobalEconomicTrendAnalysis+%28Mish%27s+Global+Economic+Trend+Analysis%29
De staatsobligatiemarkt lijkt – er wordt vrij veel gemanipuleerd dus zeker weten is onmogelijk – voorlopig deflatie in te calculeren. Op de korte termijn gaan rentestanden nog niet omhoog.
@31
Onder voorbehoud van geen al te schokkende gebeurtenissen.
Als ik het boek ”Deflatie in aantocht” lees van Gerhard Mecking. Dat zie je dat Nederland in de jaren 30 pas welvarender werd door niet zo krampachtig aan de goudstandaard te houden. Maar dus destijds de gulden te devalueren
@14 Bob de Bouwer
“De gemiddelde koopsom voor woningen” is niet “de prijs van een gemiddeld huis”.
Als u het artikel leest staat er boven een zeer positieve koptekst, een nog negatiever bericht dan tot dusver gepubliceerd:
“Vergeleken met oktober 2008 is er echter sprake van een daling met 7,8 procent.”
Mooi vak communicatie / journalistiek, men verstopt negatief nieuws in een postieve kop. Hebben we al eerder gezien. Deze mensen hebben wellicht Eistein heel goed begrepen, het is maar net waar je mee vergelijkt, als men maar vergelijkt met “iets irrelevants” is er altijd een positieve draai aan te geven. “Zoekt en gij zult iets vinden om een positieve kop neer te zetten”.
Cijfers op secondebasis doen er niet toe, cijfers op dag- of minuutbasis ook niet, het gaat om de grote lijn.
Eerder stelden wij vast dat publiek gemaakt was dat huizen met zo’n 5% daalden. Dan lijkt me het nieuwsfeit dat dat nu 7,8 procent. En dat lijkt een VERDERE DALING in plaats van een stijging, maar Joselito kan het natuurlijk helemaal mishebben en meestal corrigeren medebloggers dan, gaarne uw reactie indien relevant.
Als ik me niet vergis publiceert het Kadaster slechts de werkelijke verkoopprijzen. Een daling van 7,8% kan ook betekenen dat alleen goedkope woningen verkocht zijn.
Deze gegevens zeggen dus niet zoveel.
Als ik me wel vergis en deze cijfers zijn gecorrigeerd voor effect goedkope/dure huizen, zoals het CBS dat doet, betekenen deze cijfers dat inderdaad vergeleken met een jaar geleden de prijzen 7,8% gedaald zijn. Echter, de daling lijkt (in elk geval voor nu) gestopt te zijn omdat vergeleken met vorige maand de prijzen weer gestegen zijn.
Indien u alleen maar de cijfers met een jaar geleden vergelijkt, zal dat betekenen dat u bij gelijkblijvende prijzen zal blijven roepen dat de prijzen dalen, dit is dan een onjuiste conclusie.
Het lijkt er voor nu op dat de daling van de huizenprijzen ten einde is. Wat overigens niet betekent dat ik uitsluit dat de prijzen in komende maanden nog verder zullen dalen.
Het volume van de verkochte huizen is nog steeds erg laag. Dat betekend dat als een paar mensen niet scherp genoeg onderhandelen (zeg 1000 mensen hebben 5000 euro teveel betaald).
Bij een laag volume is de prijsspreiding groter. En dan kan dit gebeuren. Er staan nog net geen 200000 huizen te koop op funda. Er is dus nog steeds veel meer aanbod dan vraag.
“Teveel betaald” is natuurlijk niet mogelijk: als mensen een woning een bepaalde prijs waard vinden is het nooit teveel. Zo werkt een markt.
Bovendien is het volume ‘maar’ 9,2% lager, dus zo’n enorm effect zal dat niet hebben.
Maar als al deze [ met stimulerende middelen ] verkochte woningen zijn gesubsidieerd met koopsubsidie en startersleningen wat is dan de echte prijs voor het huis …….
De Kondratieff theorie is inderdaad nogal omstreden, en kan misschien beter gezien worden als een methode om historische feiten te systematiseren, K. had er bovendien enig belang bij het
kapitalisme te diskrediteren.
De pogingen van economen om de grillige ups en downs in de economie te Ptolemeiseren heeft trouwens tot vele cycli geleid (K.,Elliot, Juglar, Kitchin, Jevons etc.), een beetje econoom had wel z’n eigen cyclus en meestal niet in z’n beste werk.
(Jevons was wel het meest amusant; legde relatie met zonnevlekken.)
Omdat de pogingen de fluctuaties in de economie te verklaren via berekenbare periodieke cycli, nogal vaak spaak liepen, besloot de klassieke economie ze maar buiten de orde te verklaren. Het idee van een inherent instabiele markt, die niet naar Paretro’s geruststellende optimale evenwicht zou tenderen,( een evenwicht zo schijnbaar zeker ‘bewezen’ door Walras,) als daar niet vervelende overheden of exogene factoren zouden storen, was blijkbaar (ideologisch?) te lastig.
Irvin Fischer was zijn (1925)inzicht dat markten intrinsiek onvoorspelbaar zijn , vier jaar later toen hij speculerend zijn vermogen verloor alweer vergeten en Keynes was nog een van de weinigen die betoogde dat fluctuaties intrinsiek kunnen zijn. Von Mises (de oudere) heeft ook wel iets gezien:
“Der der panmechanistischen Weltansicht zugrundeliegende Verfahrensmonismus der nur der Kausalitat gelten lassen wil,weil er ihr einen hoheren Erkenntniswert beilegt, wurzelt in einem metaphysischen Vorurteil’ (Nationaloekonomie pag.26) ,maar ondanks het verwijt aan de neo-klassieken dat ze zo verblind zijn de economie “als eine Mechaniek des Marktes” (pag.318) te formuleren, eindigt ook hij bij het mechanistische denkmodel: bij het “statischen Gleichgewicht” waarin de storende oorzaken zo werken dat dit evenwicht “immer wieder in der gleichen Art erreicht wird” (pag.238).
Deze tegenspraak zelfs bij een auteur die een Handlungstheorie ten gronslag aan de economische theorie wilde leggen, is in feite representatief voor veel van het klassiek economisch denken, uitmondend in oplapwerk als het Arrow-Debreu programma,’ratonal expectations’,’adaptive expectations’ etc.
Gelukkig waren daar de (econo-)fysici die enig licht in de duisternis brachten.
Dat de door de ongebreidelde kredietexpansie (met de EMH als alibi) veroorzaakte problemen nog niet over zijn, lijkt me wel duidelijk, veel kapitaalstromen kiezen dan ook de nooduitgang van het goud, het ergste moet nog komen.
@23 De meeste economische theorien zijn niet falsificeerbaar omdat ze uitspraken over de toekomst doen.
De meeste economische theorien zijn niet falsificeerbaar omdat ze uitspraken over de toekomst doen.
–Het was jouw originele quote niet, dus voel je niet geroepen hem nog verder te verdedigen.–
Het goede woord voor uitspraken doen over de toekomst is voorspellen – niet economische theorie. Voorspellingen zijn zeer goed falsifieerbaar, met moet er alleen wel voor wachten. In die zin kan je natuurlijk de toegevoegde waarde betwisten.
De slimmerik die als eerste met de uitspraak over economische theorie op de proppen kwam zei bovendien:
Het grote nadeel van economische theorien is, dat ze zonder uitzondering niet falsificeerbaar zijn.
Dan ben ik toch benieuwd waar deze stelligheid op gebaseerd is.
Eerder stelden wij vast dat publiek gemaakt was dat huizen met zo’n 5% daalden. Dan lijkt me het nieuwsfeit dat dat nu 7,8
enig idee hoeveel procent dat meer is? 🙂
extra daling van meer dan 50%
37
Fred. Zegt:
25 November 2009 om 10:28 am
“Teveel betaald” is natuurlijk niet mogelijk: als mensen een woning een bepaalde prijs waard vinden is het nooit teveel. Zo werkt een markt.
natuurlijk kan dat. Gisteravond op tv ging een ouder stel (boomers:-)))) een appartement kopen in Kampen/’t Anker. Ze wilden een voorwaarde als de andere app. voor minder verkocht zouden worden zij ook geld terug zouden krijgen. Ging niet door, geld speelde uiteindelijk geen rol bij hun beslissing. De verkoper houdt natuurlijk wel een slag om de arm: wordt de rest niet verkocht dan gaat het project niet afgebouwd worden natuurlijk.
Het grote nadeel van economische theorien is, dat ze zonder uitzondering niet falsificeerbaar zijn
LOL ik las het als verifiëerbaar; ja, ik hou al rekening met taalfouten en slecht Nederlands.
Ik hoop wel dat we begrijpen dat we geen economische crisis hebben maar een financieele….
@45
Dat begrijpen we wel maar het probleem is dat een groot deel van de financiele sector parasiteert op de reele economie en dat, in tegenstelling tot vele biologische parasiet-gastheer relaties , dit niet tot beider voordeel is.
Ook het ontbreken van een overtuigende economische theorie, nu lassez-faire en neo-keynesianisme , zijn ontmaskerd resp. uitgediend mag men wel een crisis (in de econ. theorie)noemen.
@Bob de Bouwer nr.14:
Vergeleken met oktober 2008 is er echter sprake van een daling met 7,8 procent.
Die prijzen zeggen trouwens weinig als er amper huizen verkocht worden.
Doe ik het weer:
Die prijzen zeggen trouwens weinig als er amper huizen verkocht worden.
Amper huizen verkocht is ook wat overdreven, het zijn er volgens CBS nog steeds meer dan 11.000 per in oktober 09.
De werkelijke prijsdaling is trouwens 5,2% vergeleken met een jaar geleden.
@41
Inderdaad wat slordig, hier was
‘en hun geldigheidsvoorwaarden/bereik meestal niet precies (kunnen) aangeven’
aan het einde weggevallen.
Neo-klassieke evenwichtstheorie en Gaussische Black-Scholes bijv. zijn in feite gefalsificeerd, maar hun protagonisten zeggen dat de theorie niet onder de juiste condities is toegepast; als men zo naar willekeur vrije parameters kan invoeren, blijft een theorie onvolledig en inderdaad vaak niet falsificeerbaar.
Om oorzakelijk aan te tonen, is het zuiver wetenschappelijk gezien, noodzakelijk een variable (b.v. de rente die centrale banken rekenen) geisoleerd te varieren.
En dan de uitkomst te meten op b.v. het BNP.
Door dit experiment dan vele malen te herhalen (onder identieke omstandigheden) waarin je alleen de rente varieert, zou je kunnen toetsen of een theorie klopt.
Omdat dit niet mogelijk is, leidt dat ertoe dat economische theorieen eigenlijk tot de pseudo wetenschap gerekend moeten worden.
Er is geen toetsing van de theorie mogelijk.
Veel voorspelmodellen hadden een waardedaling van de Dollar voorzien bij de aanvang van de crisis, de menselijke psyche strooide roet in het eten door het als veilige haven te zien.
@51 John “Omdat dit niet mogelijk is, leidt dat ertoe dat economische theorieen eigenlijk tot de pseudo wetenschap gerekend moeten worden.”
Eens, er zit een hoop psychologie in economie. Mogelijk is het daarom dat een aantal doemscenario’s geschetst wordt zodat het allemaal alleen maar kan meevallen?
Er zijn diverse geloven die gedurende millenia het einde van de wereld hebben voorspeld. Zonder persoonlijk te willen worden of een oordeel over dergelijke geloven te willen vellen kunnen we objectief vaststellen dat de aarde nog steeds draait en die voorspellingen tot op de dag van vandaag gelukkig niet waarheid geworden zijn.
Ja het is logisch dat de dollar terugvalt, en de yuan klimt, maar dat wil niet zeggen dat het geloof in het einde van de hele wereld in zicht is.
Tegelijkertijd is de NL huizenmarkt een markt die -straks wanneer de Gemeente Assen is uitgebankierd- gewoon prijsvorming obv betaalbaarheid (onder de aanname dat HRA beperkt en op lange termijn afgeschafd wordt).
Zo eng zijn de HRA afschaffing een redelijke huizenprijscorrectie toch niet dat de hele wereld moet instorten? Of toch maar wel 🙂
en geloven jullie kondratieff nog niet dan ben je nog steeds niet wakker en zul je het ook niet meer worden