Ze zitten in de fase van ontkenning en protest. Ze hadden ooit een bepaalde vraagprijs in hun hoofd – meestal hoger dan de marktwaarde, want prijzen zouden toch blijven stijgen – en kunnen dat droombeeld maar niet loslaten.
Het is een bekend fenomeen uit de economische psychologie: mensen accepteren verlies veel minder makkelijk dan winst. Uit experimenten blijkt bijvoorbeeld dat er zo’n 200 euro nodig is om een verlies van 100 euro emotioneel te compenseren. Verliesverdriet is twee keer zo groot als winstplezier.
Dat effect speelt ook op de huizenmarkt een rol. Ook al was de hoge opbrengst van het huis niet meer dan een verwachting, de pijn van het verlies laat zich niet zomaar wegredeneren.
Gevolg is dat verkopers aarzelen om de vraagprijs te laten zakken en het steeds langer duurt voordat de koper is gevonden. “Er staan meer huizen te koop en ze staan langer te koop”, concludeerde de NVM vorig kwartaal.
Die situatie is de afgelopen maanden niet verbeterd. Integendeel, volgens Miljoenenhuizen.nl steeg de gemiddelde tijd dat een woning in de verkoop van 180 dagen medio mei naar 194 dagen per 1 juli 2008.
De woningmarkt kan nu twee kanten op. Als de recessie overwaait, de inflatie afneemt en de hypotheekrente weer gaat dalen, halen de huizenverkopers opgelucht adem, en zijn ze blij dat ze niet gezakt zijn met de vraagprijs.
Maar als het crisisgevoel aan houdt en de rente hoog blijft, zullen ze hun verdriet langzaam verwerken. Als na verloop van tijd fase vijf van hun rouwproces, de aanvaarding, is aangebroken, gaat de vraagprijs omlaag.
De huizenprijs gaat dalen. Nederland heeft er dan een derde probleem bij: na de kredietcrisis en de oliecrisis, ook nog een echte huizencrisis.
Mathijs Bouman
Leave a Reply